przez cushu » wtorek, 6 wrz 2005, 12:55
, czyli coś mi sie zdaje, że powoli w USA maja dość wielkiego brata.
Kiedys w Polsce był komunizmy i widz mógł zabaczyć sobie taką seksmisje, czy kingsajz. A teraz przecież wszyscy są wolni, a jednak ile razy pojde do kina to tam jakieś Matriksy, Equilibriumy i inne uprzedmiotowione skupiska ludzkie, co to nagle podejmują walke ze Złym Nie Wiadomo Kim, co to siedzi w gabinecie na ostatnim pętrze wielkiego wieżowca i mysli, ze jest kims w rodzaju boga. Oczywiście bohater, który zmieni świat jest zawsze jeden, bo tworcy filmu w inteligencje widza raczej nie wierza i boją się, że jak dadza ich wiecej to się ludzie pogubią i bedzie klops...
Zreszta wracając do Wyspy to powiem że film ciekawy, a to dlatego że sam nie wiem co o nim myśleć. Patrząc na dotychczasowe dokonania rezysera i scenarzystów chodzi mi pogłowie, że chłopaki postanowili zrobić wielki hicior w latwy sposob. Wzieli troche z Matriksa, troche od Orwella i przyprawili szybkimi poscigami. A na tych ostatnich to trzeba przyznac ze rezyser sie zna i tu mu sie udaly.... do polowy. Bo później to już jest wielkie amerykańskie przegiecie.
Z drugiej zaś strony może chodziło o to, żeby powiedzieć, że ludzie juz dawno temu zostali uprzedmiotowieni, stali się rynkiem zbytu, marionetkami masowej kultury, stracili swiadomość tego co prawdziwe. A może raczej aby zapytać nas ile jestesmy w stanie zrobić, żeby przeżyć (i czy faktycznie wszystko?). A może jeszcze o coś innego..
Te wszystkie strzelaniny troche przytlumiaja ciekawa część flimu, ale nie ma co sie dziwić, kiedys w powieściach musiał być romans, a teraz w filmach musza być strzały.
Film jest przewidywalny, momentami ociera się o kicz, a czasami nim najzwyczajniej jest. Mimo to początkowe pościgi bardzo dobre, a po wyjsciu z kina nie jest prosto odpowiedzieć na pytanie o sens filmu. Cos jednak w nim jest, co kaze mi napisac, ze warto poswiecic na niego chwile czasu...
Ci, którzy widzieli film, na pewno, podobnie jak ja, nie mogli oderwać od aktora wzroku. Bale schudł do tej roli, bijąc na głowę chyba wszystkie rekordy. Dzięki jego zaangażowaniu w rolę, również widzowie głęboko angażują się w obraz Andersona. Macki obłędu Trevora wykraczają daleko poza świat stworzony przez reżysera. Dosłownie czułam jak zapadam się w miękką pluszową kanapę z myślą: spać, spać... Sam scenariusz może nie jest oryginalny, bo z podobnego typu wątkiem insomnii, spotykamy się w w/w "Podziemnym...", ale ten klimat trzeba po prostu poczuć. Masa drobiazgów i szczegółów zawartych w treści (co akurat bardzo lubię), są kluczami. Oglądajcie uważnie.. 
