Poezja wyborcza

przez **abebe** » środa, 19 wrz 2007, 13:58

Bez wyrazów uszanowania![/quote]
Boże! Pochlastam się :lol:

przez **Wald** » czwartek, 20 wrz 2007, 10:46

Bardzo przepraszam SatH^Raa za to, że ktoś mógłby Go wziąć za brata abebe. Chodziło mi o dwóch braci - postaci biblijnych - z których jeden nazywał się Seth (Set). A jak się nazywał drugi - to każdy może sobie sam sprawdzić.

przez **abebe** » czwartek, 20 wrz 2007, 11:06

przez **Semerchet** » piątek, 28 wrz 2007, 15:32

BALLADA O SEBASTIANIE

Puste gesty, puste słowa, puste serce, pusta mowa, puste, choć zacięte usta, pusty wzrok i głowa pusta, pusty program i projekty, do cna pustych stek inwektyw, pusty jazgot, próżne żale, krzyk, co treści nie ma wcale, puste groźby, puste miny, wielkie morze próżnej śliny, puste hasła, obietnice, wszystko puste - poza picem ! Słowem zero, nicość, próżnia - tym się w świecie Karp wyróżnia.

trochę zmienione, ale idealnie pasuje.

przez **Konsul** » sobota, 10 lis 2007, 19:54

przez **kacper** » sobota, 10 lis 2007, 20:43

przez **rysio** » sobota, 10 lis 2007, 21:41

przez **Konsul** » sobota, 24 lis 2007, 19:04

"Natenczas Donald chwycił kartkę z przemówieniem
I posłów zgromadzonych ogarnął spojrzeniem
na mównicy sejmowej dłoń mocno zacisnął,
Wzdął policzki jak banię, w oczach krwią zabłysnął,
Zasunął wpół powieki, wciągnął w głąb pół brzucha
I do płuc wysłał z niego cały zapas ducha,
I zaczął mówić jak wicher, wirowatym dechem
Niesie w Polskę expose i podwaja echem.
Umilkła opozycja, wszyscy zadziwieni
Mocą, czystością, dziwną harmoniją pieni.
Donald cały kunszt, którym niegdyś w partiach słynął,
Jeszcze raz przed uszami słuchaczy rozwinął;
Napełnił wnet, ożywił Polsat i Tefałen,
I zaczął opowiadać plany swe wspaniale.
W przemowie była władzy historyja zbiorcza:
Zrazu odzew koszący: to kampania wyborcza;
Potem jęki po jękach skomlą: to kręcenie;
Lodów tuskawkowych, co dzisiaj są w cenie.

Tu przerwał, lecz kartki trzymał; wszystkim się zdawało,
Że Donald wciąż mówi jeszcze, a to echo grało.

Zaczął znowu; myśliłbyś, że ton kształty zmieniał
I że w ustach tuskowych to grubiał, to cieniał,
Udając głosy zwierząt: to raz w wilczą szyję
Przeciągając się, długo, przeraźliwie wyje,
Znowu jakby w niedźwiedzie rozwarłszy się garło,
Ryknął; potem beczenie żubra wiatr rozdarło.

Tu przerwał, lecz kartki trzymał; wszystkim się zdawało,
Że Donald wciąż mówi jeszcze, a to echo grało.
Wysłuchawszy tuskowej arcydzieło mowy,
Powtarzały je kolumny na sali sejmowej.

Mówi znowu i nowe cuda obiecuje,
A kiedy koalicja uniesienie czuje,
I pada opozycja; aż Donald do góry
Podniósł oczy, i tryumfu hymn uderzył w chmury.

Tu przerwał, lecz kartki trzymał; wszystkim się zdawało,
Że Donald wciąż mówi jeszcze, a to echo grało.
Ilu posłów, posłanek znalazło się w sejmie,
Jedni drugim pieśń niosą, co brzmiała przyjemnie.
I szła muzyka coraz szersza, coraz dalsza,
Coraz cichsza i coraz czystsza, doskonalsza,
Aż znikła gdzieś daleko, gdzieś na niebios progu!

Donald obiedwie ręce odjąwszy, co drżące
Rozkrzyżował; i opadł, na krzesło stojące
Chwiał się. Tusk z obliczem nabrzmiałym, promiennym,
Z oczyma wzniesionymi, stał jakby natchniony,
Łowiąc uchem ostatnie znikające tony.
A tymczasem zagrzmiało tysiące oklasków,
Tysiące powinszowań i wiwatnych wrzasków.
I wszystkich zawołanie w sejmie się telepie:
"Ech morda ty żesz moja, by żyło nam się lepiej!"

Ps. Zasłyszane gdzieś tam.

przez **kacper** » sobota, 24 lis 2007, 20:04

Dobre , dobre . Ale powiedz jak długo można jechać na lekach przeciwbólowych . Rozumiem że strata władzy boli ale już minął miesiąc i zamiast brać się do pracy tylko płaczecie

przez **Elfik** » wtorek, 27 lis 2007, 22:50

Poezja wyborcza

Kto przegląda forum