Fajne Wierszyki.

[kamila]

<span style='color:gray'>Szczęście</span>

<span style='font-size:8pt;line-height:100%'>Nieciekaw jestem świata,
Ogromnych, pięknych miast:
Nie więcej one powiedzą,
Jak ten przydrożny chwast.

Nieciekaw jestem ludzi,
Co nauk zgłębili sto:
Wystarczy mi pierwszy lepszy,
Wystarczy mi byle kto.

I ksiąg nie jestem ciekaw
- Możecie ze mnie drwić -
Wiem ja bez ksiąg niemało
I wiem, co znaczy żyć.

Usiadłem sobie pod drzewem,
Spokojny jestem i sam -
O, Boże! O, szczęście moje!
Jakże dziękować Ci mam?</span>
<span style='font-size:8pt;line-height:100%'>Julian Tuwim </span>

[Peny]

Co to jest miłość - Jonasz Kofta

Co to jest miłość
Nie wiem
Ale to miłe
Że chcę go mieć
Dla siebie
Na nie wiem
Ile

Gdzie mieszka miłość
Nie wiem
Może w uśmiechu
Czasem ją słychać
W śpiewie
A czasem
W echu

Co to jest miłość
Powiedz
Albo nic nie mów
Ja chce cie miec
Przy sobie
I nie wiem
Czemu

[Agunia__]

W zaginionym świecie umysłu
Narodziła się idea
stworzenia czegoś innego...
Posprzątali wszystko dokoła
Szykując laboratoryjne środowisko
Sterylny umysł próżności
Inkubator dla głupoty...
Wpuścili irracjonalne myśli
Walczące z sobą na zmianę
Przyprawili szczyptą żalu i radości
Dosmaczyli wulgaryzmem
Wszystko to wymieszali
Na dokładkę dorzucili kilka łez,
pomysłów, nadziei i marzeń...
A żeby jakoś ładniej wyglądało
Dodali szarości dnia codziennego
Nie zapominając o zmęczeniu
Podłączyli do czegoś zwanym ciałem
I tak stworzyli coś zupełnie przeciętnego
Co okrzyknęli niecodziennym zjawiskiem...

A przecież to zwykły człowiek...




Twórczość własna.

[Agunia__]

Potykając się o porzucone słowa
Idzie przez życia bezdroża
Podnosząc każdą zagubioną myśl
Zbiera do kieliszka swe łzy
Nie dzieląc się żalem z innymi
Tworzy wokół siebie aurę nieprzenikliwości
Sterylne środowisko doświadczeń
Przeprowadzanych w afekcie
Mających na celu poznanie życia
Każdy dzień daje nowe wyniki
Nieistotnych z pozoru analiz
Cichych twierdzeń
Pokątnych regułek
Setki zapisanych wzorów
Tysiące myśli
Miliony twierdzeń
Na końcu drogi profesor
Zabiera wszystko z trzęsących się dłoni
Chwila prawdy
Ocena

Ile jesteśmy na prawdę warci?
Może ten wzór poznaje się na zwieńczeniu drogi...




Twórczość własna